เมื่อสุริยน ย่ำสนธยา
หมู่นกกาก็บินมาสู่รัง
ให้มาคิดถึงท้องทุ่งนาเสียจัง
ป่านฉะนี้คงคอยหวัง
เมื่อไรจะกลับบ้านนา
มาอยู่เมืองกรุงใจก็มุ่งแต่อยากจะดัง
ด้วยความหวัง อยากจะเป็นดารา
ลำบากลำบนก็จะทนก้มหน้า
ก่อนจะจากบ้านมา เพื่อนมันว่าให้อาย
ก่อนจากบ้านมา เพื่อนมันว่าให้ช้ำทรวง
ไปเป็นนักร้องให้เขาล้วง มันเจ็บในทรวงไม่หาย
ไม่เด่นไม่ดังจะไม่หันหลังกลับไป
ทุกวันคืนนอนร้องไห้ อีกเมื่อไรจะโชคดี
เมื่อสุริยน ย่ำสนธยา
จะกลับบ้านนา ตอนชื่อเสียงเรามี
จะยากจะจน จะอดจะทนเต็มที่
นักร้องบ้านนอกคนนี้
จะกล่อมน้องพี่และแฟนเพลง
ก่อนจากบ้านมา เพื่อนมันว่าให้ช้ำทรวง
ไปเป็นนักร้องให้เขาล้วง มันเจ็บในทรวงไม่หาย
ไม่เด่นไม่ดังจะไม่หันหลังกลับไป
ทุกวันคืนนอนร้องไห้ อีกเมื่อไรจะโชคดี
เมื่อสุริยน ย่ำสนธยา
จะกลับบ้านนา ตอนชื่อเสียงเรามี
จะยากจะจน จะอดจะทนเต็มที่
นักร้องบ้านนอกคนนี้
จะกล่อมน้องพี่และแฟนเพลง